W cieniu Minotaura
Umbert Eco, twórca teorii dzieła „otwartego” i wieloznacznego, uważał, że sztuka skłania odbiorcę do własnych refleksji. Twierdził też, że „labirynt klasyczny jest sam w sobie nicią Ariadny”. Idąc w ślady włoskiego filozofa, spróbuję przedstawić swoją wizję nowych wierszy Mieczysława Arkadiusza Łypa: W cieniu Minotaura, W krainie Ariadny, Fresk minojski i Rydwan Heliosa.
Wrażenia "białej małpy"
Okcydentalność rządzi umysłami... Europocentryzm mocno tkwi w podświadomości... Zachodnie wzorce kulturowe dominują w wyobraźni...
Jak my się mylimy, myśląc, że jesteśmy najlepsi! Błąd i zacofanie kulturowe! Ograniczoność i zamkniętość na „Inność”!
Polakom wstęp wzbroniony?
Na wstępie zaznaczę, że nikogo nie chcę obrazić tym artykułem oraz nie zamierzam wzmacniać istniejących stereotypów (pseudo?). Chciałbym podzielić się własnymi obserwacjami i krótkimi rozważaniami, które były sprowokowane tabliczką, zauważoną na vaporetto w Wenecji.
Od dzisiaj na Ukrainie obowiązuje czas „Doniecki”
Po raz kolejny Najwyższa Rada Ukrainy, zdominowana przez frakcję Partii Regionów pokazała, że najwyższy organ ustawodawczy krainy jest niczym innym, tylko sytuacyjnym zbiegowiskiem idiotów...
Thalys, PKP i UZ
Ukraina, Polska czy Belgia – nie ma znaczenia! Ludzie wszędzie są do siebie podobni, szczególnie w chwilach nadzwyczajnych. Powiedzmy wsiadanie do pociągu. Dlaczego właśnie pociąg – bo jadę z Brukseli do Paryża...
Jeśli Wam nie dopisała pogoda - róbcie zdjęcia kotom
Brugia! Jutro Bruksela, a dalej Maastricht, Liege i Antwerpia. Na tle ukraińskich upalow jest super, tylko +12, i non-stop pada... Nie mniej jednak ciesze sie... Na razie siedzę w hotelu i... zrobiłem zdjecie kotkowi, który będzie okrasą mojej kolekcji. Jest wykonany w stylu kota z Istambulu! Mam nadziję, że będą kolegować się! To dopiero integracja!!!.
Barrès uważał, że naród tytułowy to naród, który jest dominujący w państwie, w którym żyje. Naród ten ma swoją własną kulturę, tradycje i język, które są przekazywane z pokolenia na pokolenie. Naród tytułowy ma również prawo do samostanowienia i do obrony swojej tożsamości.
Zdaniem pisarza Francuzi są narodem tytułowym Francji. Mają swoją własną kulturę, tradycje i język, które są zakorzenione w historii kraju, dlatego mają oni prawo do samostanowienia i do obrony swojej tożsamości.
W swoich pracach Barrès często podkreślał znaczenie narodu tytułowego dla państwa. Uważał, że naród tytułowy jest gwarantem stabilności i jedności państwa. Naród tytułowy jest również źródłem siły i potęgi państwa.
Naród tytułowy ma szczególne obowiązki wobec państwa. Jest on odpowiedzialny za jego obronę i rozwój, a także za przekazywanie wartości i tradycji narodowych kolejnym pokoleniom.
W swoich pracach Barrès często podkreślał rolę historii i tradycji w kształtowaniu narodu. Uważał, że naród to nie tylko zbiór ludzi, ale również wspólna historia, kultura i tradycje.
Pojęcie "narodu tytułowego" zostało wprowadzone do nauki historycznej przez Heinricha von Treitschkego w XIX wieku. Barrès jednak nadał temu pojęciu nowe znaczenie. Barrès uważał, że naród tytułowy to nie tylko naród, który jest dominujący w państwie, ale także naród, który ma prawo do samostanowienia i do obrony swojej tożsamości.
Koncepcja "narodu tytułowego" Barrèsa miała duży wpływ na rozwój francuskiego nacjonalizmu. Była ona wykorzystywana przez prawicowe partie polityczne, które walczyły o wzmocnienie roli państwa i utrzymanie jego jedności.
W pracach Barrèsa można wyróżnić kilka najważniejszych elementów koncepcji "narodu tytułowego":
- Dominacja: naród tytułowy jest dominującym narodem w państwie, stanowi jego główną siłę napędową.
- Obowiązki: naród tytułowy ma szczególne obowiązki wobec państwa, jest odpowiedzialny za jego obronę i rozwój.
- Historia i tradycja: naród to nie tylko zbiór ludzi, ale również wspólna historia, kultura i tradycje.
Przytoczę kilka przykładów użycia pojęcia "narodu tytułowego" w pracach Maurice'a Barrè'a:
- W swojej książce "Les Déracinés" (1897) Barrès pisze o Francuzach, którzy stracili swoją narodową tożsamość w wyniku urbanizacji i industrializacji. Barrès uważa, że ci Francuzi są "wyrwani z korzeni" (déracinés) i że nie są już prawdziwymi Francuzami.
- W swojej książce "La Colline inspirée" (1913) Barrès przedstawia wizję idealnego państwa francuskiego, w którym Francuzi są jednością. Barrès uważa, że to jedność narodowa jest kluczem do francuskiej potęgi.
- W swojej książce "L'Appel au soldat" (1915) Barrès pisze o francuskich żołnierzach, którzy walczą w I wojnie światowej. Barrès uważa, że ci żołnierze walczą nie tylko o Francję, ale także o swoją narodową tożsamość.
Pojęcie "narodu tytułowego" jest nadal używane w nauce historycznej i politologii. Pojęcie to jest często wykorzystywane do analizy relacji między narodami w państwach wielonarodowych.
Pojęcie „naród tytułowy” używam w następujących pracach:
Upokorzanie innego: obraz xix-wiecznego podola w powieści Anatolija Swydnyc'kiego Luboraccy
Zniekształcone tożsamości wieloetnicznej Ukrainy
Lech Suchomłynow
