Я не вірю у веселку…

19.05.2019

Він обрав мене сам… Певного грудневого вечора, нахабно увірвавшись до квартири, він, очеретяний кіт, якого я назвав Османом, залишився зі мною назавжди… до кінця… Було очевидним, що він, був домашнім. Можливо його вигнали, або сам загубився. Це налякане створіння усього боялося, а тому переховувалося по різних кутках. Від страху він мав дивний вигляд мохнатої мордочки із виразною косоокістю, яка згодом минула. Ми мали якось познати та притертися один до одного, призвичаїтись.

Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis

02.04.2019

Brązowe Medale Zasłużony Kulturze Gloria Artis otrzymali prezes Polskiego Kulturalno-Oświatowego Towarzystwa w Berdiańsku profesor Lech Aleksy Suchomłynow (Międzynarodowa Szkoła Ukrainistyki Narodowej Akademii Nauk Ukrainy oraz profesor Helena Krasowska (Instytut Slawistyki Polskiej Akademii Nauk). W imieniu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego profesora Piotra Glińskiego medale wręczył dyrektor gabinetu Ministra Jarosław Czuba podczas uroczystej prezentacji monografii Świadectwo zanikającego dziedzictwa. Mowa polska na Bukowinie Karpackiej:Ukraina-Rumunia. Uroczystość ta została zorganizowana przez Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego.

Стамбул поглинає поступово, але безповоротно

31.01.2019

В азійській частині Стамбула, у Кадикьої, є дільниця з дивною назвою «Мода». Район богемний… просоціалістична дільниця вільнодумства, місце скупчення новоявленого істеблішменту і притулок тутешніх фриків. Тут вінтажні бутики сусідують із тату-салонами, а у гламурних кнайпах студенти й офісний планктон п’є раки, вино та пиво.
Стамбульська Мода – орієнтальний виклик європейському Бейоглу.

Відтворити образ: Істанбул існує поза часом

27.11.2018

Непроглядний туман наступав із північного сходу. Осіннє місиво вкрило усе місто, від Бейкоза до Сарайбурну, і повільно заповзало у душі стамбульців, посилюючи одвічний неспокій – Hüzün

Мій Істанбул: місто вічного непокою

24.06.2018

Дві стихії - повітря й вода - змішують криваво-червоне минуле і розмите майбутнє у цілісне химерне сьогодення.
Невизначеність і непевність... Ось що є суттю стамбульської душі.

Істанбул: чужі цього не відчувають...

14.03.2018

Сумні та пригнічені стамбульці, наче тіні давно померлих пращурів, повільно шкандибають вуличками таємничого міста. Тягар призабутої славетної спадщини залишив свій відбиток у свідомості турків, позначився на їхніх рухах, мові й емоціях. Чорна безнадія та ....

Rosyjska kultura: unieważnienie, unicestwienie czy rewizja?
12.11.2023

Wojna w Ukrainie to punkt zwrotny w historii rosyjskiej kultury. Zmusza nas do ponownego przemyślenia sposobu, w jaki postrzegamy tę kulturę. Nie możemy już ignorować jej imperialistycznego charakteru i związków z przemocą. Musimy zacząć postrzegać rosyjską kulturę jako złożoną i kontrowersyjną, która zawiera zarówno elementy piękne, jak i przerażające.

Kultura unieważniania to termin, który odnosi się do praktyki usuwania lub zastępowania kultury lub tradycji grupy etnicznej lub narodowej. Może to być dokonywane w wyniku wojny, okupacji, czy też kontrowersyjnej polityki państwa.

Wykluczenie kultury rosyjskiej to proces, w którym ta kultura jest stopniowo usuwana z przestrzeni publicznej. Może to być dokonywane na różne sposoby, na przykład poprzez bojkot rosyjskich artystów i instytucji kultury, usuwanie rosyjskich dzieł sztuki z muzeów, czy też zakaz importu rosyjskich książek, filmów i muzyki.

Wojna w Ukrainie może doprowadzić do unieważniania i wykluczania kultury rosyjskiej na kilka sposobów. Po pierwsze, może ona spowodować, że rosyjska kultura stanie się symbolem przemocy i agresji. Jest to związane z tym, że rosyjska armia jest odpowiedzialna za liczne zbrodnie wojenne na Ukrainie, w tym mordy, gwałty i niszczenie infrastruktury cywilnej. W wyniku tego, rosyjska kultura może zostać utożsamiona z tymi zbrodniami, co sprawi, że stanie się ona nie do przyjęcia dla wielu ludzi.

Agresywna polityka Rosji może doprowadzić do wykluczenia kultury rosyjskiej z międzynarodowego obiegu. Jest to związane z tym, że już wiele instytucji kultury, takich jak teatry, filharmonie czy muzea, zdecydowało się na bojkot w odpowiedzi na wojnę. W rezultacie, rosyjscy artyści i twórcy kultury mają trudności z prezentowaniem swojej twórczości na arenie międzynarodowej.

Wykluczenie kultury rosyjskiej będzie miało poważne konsekwencje dla rosyjskiego społeczeństwa, powinno ono doprowadzić do izolacji Rosji od świata zachodniego (!), a także do ograniczenia możliwości rozwoju rosyjskiej gospodarki i kultury.

Kilka konkretnych przykładów, które ilustrują, jak wojna w doprowadza do unieważniania i wykluczania kultury rosyjskiej:

  • W wielu krajach na świecie odwołano lub zawieszono występy rosyjskich artystów.
  • W niektórych krajach zakazano importu rosyjskich książek, filmów i muzyki.
  • W wielu instytucjach kultury usunięto rosyjskie dzieła sztuki.

To świadczy, że działania tego typu mogą przyczyniają się do marginalizowana i izolowana kultury agresora.

Dla wielokulturowego narodu ukraińskiego rosyjska kultura stała się symbolem przemocy i agresji i jest nie do przyjęcia dla wielu ludzi. Jeśli rosyjska armia jest odpowiedzialna za liczne zbrodnie wojenne na Ukrainie, co powoduje utożsamienie rosyjskiej kultury z tymi zbrodniami, to przedstawiciele świata kultury i nauki ponoszą odpowiedzialność za retranslację imperialistycznych idei ruskiego miru.

Oczywiście, nie jest to pewne, że dojdzie do całkowitego unieważniania i wykluczania kultury rosyjskiej w krajach cywilizowanych. Istnieje również możliwość, że rosyjska kultura przetrwa tę wojnę i nadal będzie rozwijać się w przyszłości. Jednak, biorąc pod uwagę skalę i brutalność wojny w Ukrainie, można stwierdzić, że istnieje realna potrzeba nowego, obiektywnego spojrzenia, postkolonialnej rewizji tej kultury, często odbieranej przez pryzmat narzucony przez ideologów ruskiego miru i pozytywnych, ukształtowanych w XIX wieku, stereotypów.

Lech Suchomłynow